النازعات ٣١

أَخْرَجَ‌ مِنْهَا مَاءَهَا وَ مَرْعَاهَا

ترجمه

و از آن آب و چراگاهش را بیرون آورد،

|آب و چراگاهش را از آن بيرون آورد

آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد،

و از آن آب و گیاه پدید آورد.

و از آن آبو چراگاهش را بیرون آورد،

و از آن آب بيرون آورد و چراگاه‌ها پديد كرد،

از آن آب و چراگاه بیرون آورد

[و] از آن آبش و گياهانش- يا چراگاهش- را بيرون آورد.

آب آن را و چراگاه آن را پدیدار کرد.

آبش و چراگاهش را از آن برون آورد.

برون آورد از آن آبش را و چراگاهش‌

النازعات ٣٠	آیه ٣١	النازعات ٣٢
سوره : سوره النازعات نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَرْعی»: چراگاه. «مَآءَها وَ مَرْعَاهَا»: اشاره به مایه حیات جانداران و اقوات آنها است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

هُوَ الَّذِي‌ خَلَقَ‌ لَکُمْ‌ مَا فِي‌... (۰) قُلْ‌ أَ إِنَّکُمْ‌ لَتَکْفُرُونَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
• اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
• نقد و بررسى اقوال فوق
• بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
• (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
• عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
• معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
• حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
• داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
• معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
• مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
• چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
• رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
• تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
• تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
• لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
• مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
• (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، با گسترده ساختن زمین، آب هاى زمینى را بر سطح آن جارى ساخت. (أخرج منها ماءها) فعل «أخرج» بدل از «دحاها» است و به همین جهت بدون حرف عطف آمده است. این فعل آنچه را لازمه بسط زمین است بیان مى کند.

۲ - خداوند، رویاننده نباتات و تأمین کننده علوفه گیاه خواران (أخرج ... مرعیها) «مرعى» مصدر میمى است و در این جا به معناى اسم مفعول به کار رفته است; یعنى، آنچه چریده مى شود. این کلمه گرچه ناظر به تغذیه گیاه خواران است; ولى تأثیر گیاه در زندگانى انسان نیز - به قرینه «متاعاً لکم و لأنعامکم» در آیات بعد - مراد است.

۳ - بیرون آوردن آب و گیاه از دل زمین، نشانه قدرت خداوند بر احیاى دوباره انسان ها است. (ءأنتم أشدّ خلقًا ... أخرج منها ماءها و مرعیها)

۴ - زمین، جایگاه ذخیره آب (ماءها)

موضوعات مرتبط

• آب: ذخیره آب ۴; منشأ جریان آب ۱، ۳
• حیوانات: تأمین علوفه حیوانات ۲
• خدا: افعال خدا ۱، ۲; نشانه هاى قدرت خدا ۳
• زمین: آثار گسترش زمین ۱; ذخایر زمین ۴; منشأ گسترش زمین ۱
• گیاهان: منشأ رویش گیاهان ۲، ۳
• مردگان: دلایل احیاى اخروى مردگان ۳
• معاد: دلایل معاد ۳