الذاريات ٢٥
ترجمه
| الذاريات ٢٤ | آیه ٢٥ | الذاريات ٢٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مُنکِرُونَ»: افراد ناآشنا و ناشناس (نگا: حجر / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۵۱ سوره ذاريات
- اقسام آياتى كه در انفس انسان ها هست و بر يكتايى خداوند در ربوبيت دلالت مى كند
- وجوه مختلف در اينكه فرمود: ((و فى السماء رزقكم و ما تدعون ))
- احتمال اينكه مقصود از آسمان در آيه شريفه غيب باشد نيز ممكن است
- گفتارى درباره كافى بودن رزق براى روزى خواران
- داستان وارد شدن ملائكه ماءمور به هلاك ساختن قوم لوط ابراهيم (ع ) و آنچه بين ميزبان و ميهمانان گذشت
- آيتى كه خداوند با عذاب قوم لوط و هلاكتشان بر جاى گذاشت
- اشاره به هلاكت فرعون و لشكريانش و هلاكت عاد، ثمود و قوم نوح (ع )
- معناى آيه : ((و السماء بنيناها بايد و انا لموسعون ))
- (روايتى درباره آيات انفسى ، رزق ، يد داشتن خدا، و خلق زوجين از هر چيز و...)
- رواياتى از معصومين عليهم السلام در بيان ويژگيهاى خلقت خداوند
نکات آیه
۱ - ورود میهمانان گرامى ابراهیم(ع) (فرشتگان) بر آن حضرت، با تحیت و سلام (إذ دخلوا علیه فقالوا سلمًا)
۲ - ارزش مبادرت به سلام، هنگام ورود بر دیگران (إذ دخلوا علیه فقالوا سلمًا) مطلب بالا، با توجه به این نکته است که خداوند، ابتدا وصف «مکرم» را براى میهمانان ابراهیم(ع) آورده و سپس نخستین عمل آن میهمانان شریف (سلام به هنگام ورود) را یاد کرده است.
۳ - سنت تحیت و سلام، داراى دیرینه در تاریخ پیامبران (إذ دخلوا علیه فقالوا سلمًا)
۴ - گفتوگوى مستقیم و رودرروى فرشتگان با حضرت ابراهیم(ع) (فقالوا سلمًا قال سلم)
۵ - لزوم پاسخ گفتن به سلام دیگران، پیش از هر سخن دیگر (فقالوا سلمًا قال سلم)
۶ - پاسخ ابراهیم(ع) به سلام میهمانان خویش، قبل از هر سخن دیگر (فقالوا سلمًا قال سلم)
۷ - تحیت و سلام ابراهیم(ع)، بهتر و افزون تر از تحیت و سلام فرشتگان وارد بر آن حضرت (فقالوا سلمًا قال سلم) برداشت یاد شده با توجّه به این نکته است که تحیت فرشتگان، جمله فعلیه و مفید حدوث است; زیرا «سلام» به تقدیر «نسلّم سلاماً» مى باشد. اما تحیت حضرت ابراهیم(ع)، جمله اسمیه و مفید ثبوت است; زیرا به تقدیر «سلام علیکم» است.
۸ - پاسخ تحیت دیگران به تحیتى بهتر و افزون تر، پیروى از پیامبران و تأدب به آداب آنان است. (فقالوا سلمًا قال سلم)
۹ - میهمانان وارد شده بر ابراهیم(ع)، مردانى ناشناس براى آن حضرت (قوم منکرون) «منکر» نقطه مقابل «معروف» (شناخته شده) است; یعنى، «هم قوم منکرون له» (آنان براى او (ابراهیم(ع)) گروهى ناشناخته بودند).
۱۰ - لزوم پاسخ دادن به تحیت دیگران، هرچند ناشناس باشند. (قال سلم قوم منکرون)
۱۱ - محدودیت قلمرو علم ابراهیم(ع) (قال سلم قوم منکرون) از این که حضرت ابراهیم(ع) میهمانان خویش را نشناخت، برداشت بالا استفاده مى شود.
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): جواب سلام ابراهیم(ع) ۶; سلام به ابراهیم(ع) ۱; سلام مهمانان ابراهیم(ع) ۱، ۶; قصه ابراهیم(ع) ۴، ۶، ۷، ۹; گفتگوى ملائکه با ابراهیم(ع) ۴; محدوده علم ابراهیم(ع) ۱۱; ناشناسى مهمانان ابراهیم(ع) ۹; ویژگیهاى جواب سلام ابراهیم(ع) ۷
- احکام :۵
- اطاعت: اطاعت از انبیا ۸
- انبیا: سیره انبیا ۳، ۸
- سلام: آداب جواب سلام ۸; احکام سلام ۵; اهمیت جواب سلام ۱۰; اهمیت سلام ۳; جواب سلام ۵; فضیلت پیشگامى در سلام ۲
- معاشرت: آداب معاشرت ۲
- ملائکه: جواب سلام ملائکه ۷; سلام ملائکه ۱، ۶
