تُحْبَرُون

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«تُحْبَرُونَ» از مادّه «حِبْر» (بر وزن فکر)، به معناى اثر مطلوب است، و گاه به زینت و آثار شادمانى که در چهره ظاهر مى شود نیز اطلاق شده، و اگر به «علماء» «احبار» جمع «حَبْر» (بر وزن ابر) گفته مى شود، به خاطر آثارى است که از آنها در میان مجتمعات بشرى باقى مى ماند.

ریشه کلمه