الصافات ١٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۵۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و هنگامی که به آنان تذکّر داده شود، هرگز متذکّر نمی‌شوند!

|و چون به آنها پند داده شود پند نمى‌گيرند
و چون پند داده شوند عبرت نمى‌گيرند.
و هر گاه به آنها پند و اندرز دهند هیچ متذکر نمی‌شوند.
و هنگامی که به آنان تذکر، می دهند متذکّر نمی شوند؛
و چون به آنها پند داده شود، پند نمى‌پذيرند.
و چون اندرزشان دهند، پند نپذیرند
و چون پند داده شوند، ياد نكنند و پند نپذيرند.
و هنگامی که بدانان (قدرت خدا و ادلّه‌ی قیامت) تذکّر داده شود، متذکّر و پندپذیر نمی‌گردند. (و به کفر و شرک و زشتکاریهای خود ادامه می‌دهند).
و هنگامی که یادآوری شوند یاد نمی‌کنند.
و گاهی که یادآوری شوند یاد نیارند


الصافات ١٢ آیه ١٣ الصافات ١٤
سوره : سوره الصافات
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«ذُکِّرُوا»: پند داده شدند (کهف / ، مائده / ، فرقان / ). «لا یَذْکُرُونَ»: یادآور نمی‌گردند. متذکّر و منتفع نمی‌شوند.


تفسیر

نکات آیه

۱ - مشرکان صدر اسلام، مردمى پندناپذیر بودند. (و إذا ذکّروا لا یذکرون)

۲ - مشرکان صدر اسلام، مردمى سخت غافل و به دور از تعالیم بلند وحى و سرگرم به زندگى پست دنیایى (و إذا ذکّروا لا یذکرون) پندناپذیرى مشرکان، یا به سبب غفلت شدید آنان از معارف بلند الهى بود و یا به این دلیل بود که آنان - على رغم شناخت تعالیم وحى و پیامبر(ص) - مردمى لجوج و حق ناپذیر بودند. برداشت یاد شده مبتنى بر احتمال نخست است.

۳ - لجاجت و حق ناپذیرى، از اوصاف مشرکان صدر اسلام (و إذا ذکّروا لا یذکرون)

۴ - قرآن، مایه پند انسان ها و بیدارى از غفلت ها (و إذا ذکّروا لا یذکرون)

موضوعات مرتبط

  • تنبه: عوامل تنبه ۴
  • قرآن: مواعظ قرآن ۴; نقش قرآن ۴
  • مشرکان: حق ناپذیرى مشرکان صدراسلام ۳; دنیاطلبى مشرکان صدراسلام ۲; صفات مشرکان صدراسلام ۳; غفلت مشرکان صدراسلام ۲; لجاجت مشرکان صدراسلام ۳; موعظه ناپذیرى مشرکان صدراسلام ۱

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الصافات_١٣&oldid=15316»