تُصَعّر
از الکتاب
«تُصَعِّرْ» از مادّه «صَعْر» در اصل یک نوع بیمارى است که به «شتر» دست مى دهد و گردن خود را کج مى کند.
ریشه کلمه
- صعر (۱ بار)
قاموس قرآن
ميا به طرف راست يا چپ. در اقرب آمده «صَعَرَ وَجْهَهُ: مالَ اِلى اَحَدِ الشَّقَّيْنِ» راغب آن را ميل گردن گفته. و گويد: تصعير آن است كه از روى تكبر گردن خويش بگرداند و بر روى شخص نگاه نكند. اهل لغت گفتهاند: [لقمان:18]. يعنى روى خويش از خود شسندى از مردم مگردان (مردم را تحقير مكن) و در زمين به تكبّر گام مزن. اين لفظ فقط يك دفعه در كلام اللّه آمده است.