العنكبوت ٢٤
ترجمه
| العنكبوت ٢٣ | آیه ٢٤ | العنكبوت ٢٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«فَمَا کَانَ جَوَابَ ...»: واژه (جَوابَ) خبر مقدم (کَانَ) و (إِلاّ أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ) اسم آن است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۴ - ۴۰، سوره عنكبوت
- بيان اين آيات شريفه كه به هفت داستان از انبياء و آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد
- توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- بت پرستى دليل و مستندى نداشته ، منشاء آن تقليد و علاقه هاى قومى است
- بيان عاقبت بت پرستى : عابد و معبود يكديگر را تكفير مى كنند
- تنها لوط(ع ) است كه به حضرت ابراهيم (ع ) ايمان آورد
- معنى و مورد استعمال كلمه ((اجر)) و مقصود از اينكه درباره ابراهيم (عليه السلام )فرمود: ((وآتينا اجره فى الدنيا))
- مراد از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند
- نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن
- مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...) خطاب به ملائكه عذاب
- اشاره به امتحان و ابتلاء قوم مدين ، عاد و ثمود و... و گرفتار شدنشان به عذاب الهى
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل بعضى آيات گذشته )
- رواياتى درباره عمل قوم لوط و عذاب الهى آنان
نکات آیه
۱ - تنها واکنش قوم ابراهیم در برابر دعوت آن حضرت به توحید عبادى، تصمیم به قتل و یا سوزاندن وى بود! (و إبرهیم إذ قال لقومه ... اعبدوه ... فما کان جواب قومه إلاّ أن قالوا اقتلوه أو حرّقوه)
۲ - قوم ابراهیم، در عقاید شرک آلود خود مردمى متعصب بودند. (إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا ... فما کان جواب قومه إلاّ أن قالوا اقتلوه أو حرّقوه)
۳ - قوم ابراهیم، براى رویارویى با خیرخواهى او براى آنان، به خشونت متوسل شدند. (و إبرهیم إذ قال لقومه ... ذلکم خیر لکم ... فما کان جواب قومه إلاّ أن قالوا اقتلوه أو حرّقوه)
۴ - کشتن و آتش زدن، از شیوه هاى قوم ابراهیم، براى رویارویى با دعوت توحیدى او بود. (إبرهیم إذ قال ... ذلکم خیر لکم ... فما کان جواب قومه إلاّ أن قالوا اقتلوه أو حرّقوه)
۵ - واکنش خشونت آمیز قوم ابراهیم به دعوت توحیدى او، فراگیر و عمومى بود. (فما کان جواب قومه إلاّ أن قالوا)
۶ - در بین قوم ابراهیم، براى برخورد با ابراهیم(ع) دو دید (کشتن و سوزاندن) وجود داشت. (فما کان جواب قومه إلاّ أن قالوا اقتلوه أو حرّقوه) «أو» در «أو حرّقوه» مى تواند براى تنویع و مى تواند براى اباحه باشد. بنابر احتمال نخست، مى توان استفاده کرد که قوم ابراهیم، براى از بین بردن او، دو دیدگاه داشته اند: عده اى، حکم به اعدام و گروهى، دستور به سوزاندن او مى دادند.
۷ - قتل یا سوزاندن مخالفان و یا مجرمان، از مجازات هاى دوران حضرت ابراهیم(ع) (فما کان جواب قومه إلاّ أن قالوا اقتلوه أو حرّقوه)
۸ - قوم ابراهیم، سرانجام تصمیم گرفتند که ابراهیم(ع) را در آتش بسوزانند. (فما کان جواب قومه إلاّ أن قالوا اقتلوه أو حرّقوه فأنجیه اللّه من النار)
۹ - قوم ابراهیم، براى عملى ساختن تصمیم خود، ابراهیم را در آتش پرتاب کردند. (فما کان جواب قومه ... أو حرّقوه فأنجیه اللّه) «فاء» در «فأنجاه» براى فصاحت است و دلالت بر حذف جمله اى مى کند و آن مى تواند چنین باشد: «ثم جعلوه فى النار»
۱۰ - خداوند، ابراهیم(ع) را از آتش نجات داد. (أو حرّقوه فأنجیه اللّه من النار)
۱۱ - خواست خداوند، حاکم و مقدم بر تصمیم ها و کارکرد عوامل طبیعى است. (قالوا اقتلوه أو حرّقوه فأنجیه اللّه من النار)
۱۲ - نجات حضرت ابراهیم(ع) از مجازات قوم اش (آتش، گستردگى آتش، پرتاب کردن،...)، نشانه هاى چندى از خدا، براى اهل ایمان است. (فأنجیه اللّه من النار إنّ فى ذلک لأیت)
۱۳ - مؤمنان، شایسته بهره گیرى از آیات الهى اند. (إنّ فى ذلک لأیت لقوم یؤمنون)
موضوعات مرتبط
- آتش: نجات از آتش ۱۰
- آیات خدا :۱۲ بهره مندان از آیات خدا ۱۲ ۱۳
- ابراهیم(ع): ابراهیم(ع) در آتش ۹; تهدید ابراهیم(ع) ۱; خیرخواهى ابراهیم(ع) ۳; دعوتهاى ابراهیم(ع) ۱، ۴; روش برخورد با ابراهیم(ع) ۳، ۶; سوزاندن ابراهیم(ع) ۱، ۶، ۸، ۹; عمومیت برخورد با ابراهیم(ع) ۵; قتل ابراهیم(ع) ۱، ۶; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۳، ۴، ۵، ۶، ۸، ۹، ۱۰، ۱۲; نجات ابراهیم(ع) ۱۰، ۱۲
- توحید: دعوت به توحید ۴; دعوت به توحید عبادى ۱
- خدا: حاکمیت مشیت خدا ۱۱
- سوزاندن: تهدید به سوزاندن ۱
- عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۱۱
- قتل: تهدید به قتل ۱
- قوم ابراهیم: تاریخ قوم ابراهیم ۴; تعصب قوم ابراهیم ۲; تهدیدهاى قوم ابراهیم ۱; خشونت طلبى قوم ابراهیم ۳، ۵; روش برخورد قوم ابراهیم ۱، ۳، ۴، ۵، ۶; سوزاندن در قوم ابراهیم ۴; سوزاندن مجرم در قوم ابراهیم ۷; شرک قوم ابراهیم ۲; قتل در قوم ابراهیم ۴; قتل مجرم در قوم ابراهیم ۷
- مجازات: مجازات در دوران ابراهیم(ع) ۷
