نَکِير
از الکتاب
واژه «نَکِیر» از مادّه «انکار» و به معناى همان است، و منظور از انکار خداوند همان مجازات و عذاب او است.
«نَکِیرِ» به معناى «انکار» است، و در سوره «ملک» کنایه از عقوبت مى باشد، زیرا انکار خداوند در برابر افعال این اقوام از طریق مجازات آنها صورت گرفته است.
باید توجّه داشت این کلمه در اصل «نکیرى» بوده، همان گونه که «نذیر» در آیه قبل «نذیرى» بوده، یاء متکلم محذوف شده، و کسره که دلالت بر آن مى کند باقى مانده است.