ریشه حدب
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱(بار)
قاموس قرآن
تپّه و محل مرتفع. در صحاح گويد [انبیاء:96] تا چون يأجوج و مأجوج گشوده شوند و آنها از هر ارتفاعى شتابان آيند به «مأجوج»مراجعه شود. حدب الظهر بر آمدگى پشت آدمى است راغب گويد: جايز است كه حدب به معنى تپّه از آن مأخوذ باشد .
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| حَدَبٍ | ۱ |
