تَظْمَأ
از الکتاب
ریشه کلمه
- ظما (۱ بار)
قاموس قرآن
عطش. ضمآن: عطشان. [توبه:120]. اين براى آن است كه عطشى و رنجى به آنها نمىرسد... [نور:39]. مانند سرابى در بيابان كه تشنه آن را آب پندارد. [طه:119]. تو در آن نه تشنه شوى و نه از حرارت رنج برى. در قرآن كريم جز سه مورد فوق از اين كلمه يافته نيست. در نهايه: ظلماء ار شدت عطش گفته و اقرب نسبت آن را به قول مىدهد. راغب گويد: ظلماء (به كسر ظ) فاصله ميان دو آب دادن است و ظلماء (به فتح ظ) عطشى ايت كه از آن مدت بوجود آيد. از نهايه و غيره روشن مىشود كه مراد فاصله دو آب دادن شتر است.