هَدّا
از الکتاب
ریشه کلمه
- هدد (۱ بار)
قاموس قرآن
[مريم:90]. هدّ منهدم كردن و منهد شدن است با شدت صوت «اَلْهَّدُ: اَلْهَدْمُ بِشِدَّةِ صَوْتٍ». «هَداً» در آيه ممكن است در جاى حال باشد به معنى مهدوة و شايد مفعول و در تقدير«تَهُدُّ هَدّاً» باشد يعنى: نزديك است از نسبت فرزند به خدا آسمانها پاره پاره شود و زمين شكافته شده و كوهها ساقط و منهدم گردند. اين لفظ فقط يكبار در كلام الله آمده است.