وَفْدا
از الکتاب
«وَفْد» (بر وزن وقت) در اصل، به معناى هیئت یا گروهى است که براى حل مشکلاتشان نزد بزرگان مى روند، و مورد احترام و تکریم قرار مى گیرند.
ریشه کلمه
- وفد (۱ بار)
قاموس قرآن
[مريم:85]. وفد به معنى وارد شدن به محضر حكمران براى ارسال پيام و نحو آن است ايضا وفد (بروزن فلس) جمع وافد است به معنى وارد شونده. يعنى روزى پرهيزگاران را جمع مىكنيم به پيشگاه خدا وارد مىشوند تقدير آن «وافِدينَ اِلَى الرَّحْمنِ» است. اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است.
