الْحُوت
از الکتاب
ریشه کلمه
- حوت (۵ بار)
قاموس قرآن
ماهى. [صافات:142] جمع آن حيتان است [اعراف:163] آنگاه كه ماهىهايشات روز استراحت آشكارا مىآمد در قصّه حضرت موسى و عالم هست: [كهف:63]. ناگفته نماند از موارد استعمال آن در قرآن بدست مىآيد كه حوت بر ماهى بزرك و كوچك هر دو گفته مىشود مثل ماهى يونس و ماهى يونس و ماهى موسى و جوانش. راجع به ماهى يونس در «يونس» انشاءاللّه بحث خواهد شد در اقرب الموارد مىگويد: اغلب استعمال حوت در ماهى بزرگ است.
