سُرَادِقُهَا
از الکتاب
«سُرادِق» یعنى خیمه هاى بلند («سُرادِق» در اصل از کلمه فارسى سراپرده گرفته شده است).
ریشه کلمه
قاموس قرآن
سرا پرده. خيمه. طبرسى گويد: آن خيمه ايست محيط به آنچه در آن است و گويند: سرادق چادريست كه به اطراف خيمه مىكشند در نهج البلاغه نامه 38 فرموده «فَضَرَبَ الْجَوُرُ سُرادِقَهُ عَلَى الْبِرِّ وَالْفاجِرِ»به نظر راغب: آن فارسى معرب است و در كلام عرب اسم مفرديكه حرف سوم آن الف باشد و بعد از آن دو حرف آيد يافته نيست و گويند: خانه مُسردق خانه ايست كه به شكل سرا پرده باشد. بنابراين مىشود گفت كه سرادق معرّب سراپرده است جمع آن سرادقات است [كهف:29]. براى ستمكاران آتشى مهيّا كردهايم كه سراپردهاش آنها را در ميان گرفته است . در بعضى آيات آمده [بقره:81]. بنابراين تجسم عمل خطيئات مبدّل به اتش گشته و خطا كار را در ميان گيرد. سرادق فقط يكبار در قرآن آمده است.
