عُدْتُم
ریشه کلمه
- عود (۳۹ بار)
قاموس قرآن
رجوع و برگشتن. راغب آن را بازگشتن بعد از انصراف مىداند آيات قرآن مؤيّد اوست زيرا محل استعمال آن در قرآن نوعاً در بازگشت به شىء اول است مثل [مائده:95]. هر كه بازگردد خدا از وى انتقام مىكشد. [اسراء:8]. اگر با فساد بازگرديد به انتقام بازگرديم. ولى در مجمع ذيل آيه اول فرموده: عود به معنى رجوع است، عيادت مريض برگشتن به سوى اوست براى استفسار حال، تركههاى سبز را عود گويد كه پس از بريدن دوباره عود مىكنند و مىروند. قاموس و اقرب نيز معناى اولى آن را رجوع مطلق گفتهاند. اعاده: برگرداندن. [طه:55]. از زمين خلقتان كرديم، در آن بر مىگردانيمتان و از آن بار ديگر شما را بيرون مىآوريم. معاد: مصدر ميمى و اسم زمان و مكان است و آن در آيه [قصص:85]. اسم مكان و مراد از آن چنانكه گفتهاند مكّه است يعنى: آنكه قرآن را بر تو فرض كرده كه بخوانى و تبليغ كنى حتماً تو را به شهر خويش باز خواهد گرداند. رجوع شود به «ردد».
