فَخَرّ
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
خرّ (بر وزن فلس) و خرور (بر وزن عقول) به معنى سقوط توأم با صدا است (مفردات) خرير صداى جريان آب و باد و غيره است. ديگران خرور را مطلق سقوط و افتادن گفتهاند . على هذا در آياتى نظير [نحل:26]، [سباء:14]، [حج:31] مراد سقوط توأم با صدا است . و در آيه [اعراف:143] موسى بيهوش افتاد گويا منظور افتادن در حال صيحه است . و در آيه [مريم:58] و نظير آن، به عقيده راغب به كار رفتن «خرّوا» براى تنبيه به دو امر است يكى افتادن و ديگر صدا به تسبيح و كلمه [سجده:15] اشاره به آن است كه خرير و صدايشان فقط تسبيح و تمحيد بوده است .
