ضَيْف
از الکتاب
گر چه «ضَیْف» در اینجا به صورت مفرد است، ولى، همان گونه که بعضى از مفسران بزرگ گفته اند، هم معناى مفرد دارد و هم معناى جمع (مهمان و مهمانان).
ریشه کلمه
- ضيف (۶ بار)
قاموس قرآن
ميهمان. [حجر:51]. اصل ضيف چنانكه راغب گفته به معنى ميل است «ضافَ اِلى كَذا» يعنى به سوى آن ميل كرد. علت تسميه ميهمان بضيف آن است كه به طرف انسان ميل مىكند و به منزل او وارد مىشود. در مفردات و اقرب گفته: ضيف چون در اصل مصدر است لذا مفرد و جمع در آن يكسان است و جمع بسته نمىشود. آن در آيه فوق جمع است و نيز در آيه [حجر:68]. ولى گاهى جمع آن اضياف، ضيوف، ضيفان و اضائف آمده (اقرب).
