النّعَاس
«نُعاس» به ابتداى خواب و یا خواب کم، سبک، خفیف و آرام بخش، گفته مى شود، و شاید اشاره به این است که در عین استراحت آن چنان خواب عمیقى بر شما مسلط نشد که دشمن بتواند از موقعیت استفاده کرده، بر شما شبیخون بزند.
ریشه کلمه
- نعس (۲ بار)
قاموس قرآن
(به ضم - ن) خواب كم. راغب گويد: «اَلنٌعاسُ: اَلنَّوْمُ الْقَليلُ» طبرسى آن را چرت و ديگران اول النوم گفتهاند، همه يك معنى اند. [انفال:11]. آنگاه كه خواب كم را به جهت آرامش درونتان بر شما مستولى مىكرد و از آسمان بر شما آب نازل مىنمود [آل عمران:154]. پس از گرفتارى بر شما ايمنى فرستاد و آن خواب كمى بود كه طائفهاى از شما را فراگرفت. هر دو آيه در باره جنگ تاريخى «احد» است كه مسلمانان پس از شكست با مختصر خوابى (بالاى كوه) آرامش قلب يافتند. شايد تذكر خواب از آن جهت است كه خواب رفتن در آن ساعت از الطاف خداوندى بود وگرنه با آن ناراحتى و گرفتارى و تشنج اعصاب خواب رفتن غيرمقدور بود، اين لفظ بيشتر از دوبار در قران يافته نيست.
