حُسْبَانا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«حُسْبان» (بر وزن لقمان) مصدر، از مادّه «حساب»، به معناى حساب کردن و تیرهایى که به هنگام پرتاب کردن مى شمارند و مجازات هایى که روى حساب دامنگیر اشخاص مى شود آمده است; و در اینجا ممکن است منظور این بوده باشد که گردش منظم و سیر مرتب این دو کره آسمانى (البته منظور از حرکت آن، در نظر ما است که ناشى از حرکت زمین است) موجب مى شود که شما بتوانید برنامه هاى مختلف زندگى خود را تحت نظام و حساب در آورید (همان طور که در تفسیر بالا ذکر کردیم). بعضى از مفسران نیز احتمال داده اند که منظور از جمله بالا این است که خود این دو کره آسمانى، تحت نظام و حساب و برنامه است. و«حُسْبان» (بروزن غفران) در سوره «رحمن»، به معناى حساب و نظم و ترتیب مى باشد، و آیه محذوفى دارد و در تقدیر چنین است: «وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ تَجْرِیانِ بِحُسْبان».

ریشه کلمه