الْبَغْضَاء
از الکتاب
«بَغْضاء» از مادّه «بغض» به معناى تنفّر از چیزى است و ممکن است فرق میان دو کلمه (بغض و عداوت) این باشد که «بغض» بیشتر جنبه «قلبى» دارد و «عداوت» جنبه «عملى» ویالااقل اعم از عملى وقلبى است.
ریشه کلمه
- بغض (۵ بار)
قاموس قرآن
كينه. دشمنى. در اقرب الموارد مىگويد: بغض ضدّ محبّ، بغضاء و بَغضه شدّت دشمنى است راغب گفته: آن تنفّر نفس از شيئى است بر خلاف محبّ كه ميل نفس بشيئى مىباشد. [آل عمران:118] دشمنى از گفتارشان هويداست و آنچه سينه شان پنهان مىكند بزرگتر است. اين كلمه فقط پنج بار و همه به صيغه بغضاء در قرآن آمده است. قاموس و صحاح نيز بغضة. بغضاء را شدّت بغض گفتهاند.
