يَهُودِيّا
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
[بقره:113]. [آل عمران:67]. يهود نام قومى است كه ابتداء آن از دوازده فرزند حضرت يعقوب «عليه السلام» است واحد آن يهودى و مؤنثش يهوديه و چون كسى را يهود نسبت دهند گويند: يهودى چنانكه در آيه شريفه گذشت ولى مراد از آن در آيه دين است نه نژاد و در «هود» اين معنى را توضيح دادهايم به آنجا رجوع شود. هيچ قومى نسبت به پيامبرانشان مانند يهود نافرمانى نكرده و در ميان هيچ قومى به اندازه يهود پيغمبر مبعوث نگرديده و معجزات به وقوع نپيوسته است بلكه معجزات پيامبران يهود از همه بيشتر بوده است. قرآن مجيد در سورههاى: بقره، آل عمران، مائده و توبه به بدعتها و كارهاى خلاف و سرگذشتهاى شنيع يهود معترض شده و همه را آفتابى كرده است.
