الْفِضّة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«فِضَّه» به معناى «نقره» است. بعضى از دانشمندان لغت (طبق نقل «طبرسى» در «مجمع البیان») درباره این لغت تعبیر جالبى کرده اند و گفته اند:

این که به «نقره»، «فضه» گفته مى شود به خاطر آن است که به زودى پراکنده و متفرق مى گردد («اِنفِضاض» در لغت به معناى پراکندگى است) و براى پى بردن به چگونگى حال این گونه ثروت ها همین نامگذارى آنها کافى است!

ریشه کلمه