أَقْوَم
از الکتاب
«أَقْوَم» از مادّه «قیام» گرفته شده است; و از آنجا که انسان هنگامى که مى خواهد فعالیت پى گیرى انجام دهد، قیام مى کند و به کار مى پردازد، از این نظر، «قیام» کنایه از حسن انجام امور و آمادگى براى فعالیت آمده است. ضمناً، «استقامت» که از همین ماده گرفته شده و «قیم» که آن هم از این ماده است به معناى صاف، مستقیم، ثابت و پا بر جا است. و از آنجا که «أَقْوَم» «افعل تفضیل» است; به معناى صاف تر، مستقیم تر و پابرجاتر مى آید. و به این ترتیب مفهوم آیه فوق چنین است: «قرآن به طریقه اى که مستقیم ترین، صاف ترین و پابرجاترین طرق است، دعوت مى کند». و «قیل» به معناى «سخن گفتن» است که در اینجا اشاره به ذکر خدا و تلاوت قرآن است.
ریشه کلمه
- قوم (۶۶۰ بار)
