حَبِطَت

آیات شامل این کلمه

«حَبْط» در اصل به گفته «راغب» در «مفردات» به معناى این است که چهارپایى از علف هاى نامناسب آن قدر بخورد که شکمش باد کند و دستگاه گوارش او ضایع گردد و چون این حالت سبب فساد غذا و بى اثر بودن آن مى گردد، این واژه به معناى باطل و بى خاصیت شدن، به کار مى رود; لذا «معجم مقائیس اللغة» معناى آن را «بطلان» ذکر کرده است. چنین حیوانى بر اثر این حالت ظاهراً چاق و چله به نظر مى رسد، ولى در باطن مریض و بیمار است.

ریشه کلمه

• حبط (۱۶ بار)