يَکْتُمُون

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

كتم و كتمان به معنى پنهان كردن است «كَتَمَ الشَىْ‏ءَ كَتْماً وَ كِتْماناً اَخْفاهُ». [غافر:28]. مردى از آل فرعون كه ايمان خويش را مخفى مى‏داشت، گفت... * [بقره:160-159]. آيه شريفه راجع به كتمان علم و بى خبر گذاشتن مردم شديداً تهديد مى‏كند به قول ابن عباس و بعضى ديگر آن درباره علماء يهود و نصارى است كه رسالت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كه در تورات و انجيل بود كتمان كردند طبرسى بعد از نقل اين، فرموده به قولى آيه شامل هر كسى است كه ما انزل اللَّه را كتمان دارد و اين قول اقوى و اختيار بلخى است. نگارنده نيز اطلاق و عموم را اختيار مى‏كنم زيرا كتمان ما انزل للَّه سد راه خدا و راه سعادت است خواه به وسيله مسلمان باشد يا غير مسلمان آنانكه وصايت رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» را كتمان كرده و خلافت را از مسير اسلامى منحرف كردند مگر ضررش كم بود. در كافى باب البدع از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» نقل شده: «اِذا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فى اُمَّتى فَلْيُظْهِر الْعالِمُ عِلْمَهُ فَمَنْ لَمْ يَفْعَلْ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ». در مجمع از آن حضرت منقول است «مَنْ سُئِلَ عَنْ عِلْمٍ يَعْلَمُهُ فَكَتَمَهُ اُلْجَمَ يَوْمَ الْقَيمَةِ بِلِجامٍ مِنْ نارٍ» در تفسير عياشى رواياتى نقل شده كه امام بايد امام بعدى را معرفى كند و مراد از هدايت در آيه على «عليه السلام» است و نظير آن اينها همه از باب بيان مصداق اند.