يَقْنَط
از الکتاب
ریشه کلمه
- قنط (۶ بار)
قاموس قرآن
قُنوط به ضم اول به معنى يأس از خير است «قَنَطَ قُنُوطاً: يَئِسَ» فعل آن از باب نصر ينصر، علم يعلم، كرم يكرم آيد. [شورى:28]. او كسى است كه باران مفيد را پس از مأيوس شدن مردم نازل مىكند [حجر:55]. * [فصّلت:49]. قَنُوط به فتح اول به معنى قانِط است و ظاهراً يؤس و قنوط هر دو به يك معنى است و شايد فرق با متعلّق باشد.
