وَدّا
از الکتاب
ریشه کلمه
- ودد (۲۹ بار)
قاموس قرآن
[نوح:23]. وَدّ به فتح اول چنانكه از آيه معلوم مىشود نام بتى است ظهور آيه در آن است كه اسماء پنجگانه نام اصنام قوم نوح «عليه السلام» بوده و ربطى به اصنام جاهليت ندارند. راغب گويد: ودّ نام بتى است و علت اين تسميه آن است كه او را دوست مىداشتند ويا معتقد بودند كه ميان او و خدا دوستى هست. نگارنده گويد: اين در صورتى است كه «ودّ» عربى بوده باشد. ابن كلبى در كتاب الاصنام بتى در جاهليت بنام ودّ نقل مىكند كه در دومةالجندل بوده و پس از انتشار اسلام به دستور رسول خدا«صلى الله عليه واله» منهدم شده (الاصنام ص 55 و 56) نگارنده گويد: اين صنم آن نيست كه در قرآن ذكر شده است و از اينكه بعضى از عربها نام فرزند خويش را عبدوّد مىگذاشتند معلوم مىشود صنمى بنام ودّ داشتهاند. والله العالم.
در حال بارگیری...
