فَذَرُوه
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
ترك كردن. راغب انداختن از روى بى اعتنايى گفته است ولى آن درهمه جا صادق نيست.ناگفته نماند: اعراب ماضى ومصدر و اسم فاعل آن را از بين بردهاند و در ماضى ومصدر و فاعل آن تَرَكَ، تَرْك و تارِك بكار مىبرند. [نوح:26]. نوح گفت خدايا احدى از كفار را در روى زمين زنده نگذار [انعام:120]. گناه آشكار و باطن را ترك كنيد. [يوسف:47]. آنچه درو كرديد در سنبلش بگذاريد.
در حال بارگیری...
