مَرَحا
از الکتاب
«مَرَحَ» (بر وزن فَرَحَ) به معناى شدت خوشحالى در برابر یک موضوع باطل و بى اساس و به معناى غرور و مستى ناشى از نعمت است.
ریشه کلمه
- مرح (۳ بار)
قاموس قرآن
فرح شديد كه عبارت اخراى خودپسندى است «مَرِحَ الرَّجُلُ مَرَحاً: اِشْتَدَّ فَرَحَهُ وَ نِشاطَهُ حَتَّى جاوَزَ الْقَدْرَ وَ تَبَخْتَرَ وَاخْتالَ» [غافر:75]. اين براى آن است كه در زمين بیجهت شادمانى و تكبّر مىكرديد (و به حق خاضع نبوديد). [اسراء:37]. [لقمان:18]. مَرَح (بر وزن فرس) مصدر است در موضع حال تقديرش «ذا مَرَحٍ» است يعنى در زمين به تكبّر راه مرو.
در حال بارگیری...