ریشه عفف
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۴(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
عفّت به معنى مناعت است در شرح آن گفتهاند: حالت نفسانى است كه از غلبه شهوت بازدارد پس بايد عفيف به معنى خود نگه دار و با مناعت باشد [بقره:273]. بىخبر آنها را از مناعتشان غنى مىپندارد. [نور:33]. آنانكه قدرت تزويج ندارند خود نگهدارى و عفّت پيش گيرند تا خدا از كرم خويش آنها را بى نياز گرداند. در نهج البلاغه حكمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زيَنةُالْفَقْرِ» تملك نفس و مناعت زينت فقر است.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| التَّعَفُّفِ | ۱ |
| فَلْيَسْتَعْفِفْ | ۱ |
| لْيَسْتَعْفِفِ | ۱ |
| يَسْتَعْفِفْنَ | ۱ |
