سَقَر
«سَقَر» (بر وزن سفر) در اصل به معناى تغییر رنگ بدن و متأذى شدن از تابش آفتاب و مانند آن است، و از آنجا که جهنم این دگرگونى و آزار را به نحو شدید دارد، یکى از نام هاى آن «سقر» است، و مراد از «مَسّ»، همان تماس گرفتن و لمس کردن است.
بنابراین، به دوزخیان گفته مى شود: بچشید! حرارت سوزانى را که از لمس آتش دوزخ حاصل مى شود، بچشید، و نگویید اینها دروغ، خرافه و اسطوره است. بعضى معتقدند: «سَقَر» نام تمام دوزخ نیست، بلکه بخش خاصى از دوزخ است که سوزندگى فوق العاده عجیبى دارد، چنان که در روایتى از «امام صادق»(علیه السلام)نقل شده: «دره اى است به نام «سقر» که جایگاه متکبران است، و هر گاه نفس بکشد دوزخ را مى سوزاند»!
و در اصل، از مادّه «سَقْر» (بر وزن فقر) به معناى دگرگون شدن و ذوب شدن بر اثر تابش آفتاب نیز آمده، سپس به عنوان یکى از نام هاى جهنم انتخاب شده است; و کراراً در آیات قرآن آمده و انتخاب این نام، اشاره به عذاب هاى هولناک دوزخ است که دامان اهل خود را مى گیرد، و نیز آن را نام یکى از طبقات ودرکات هول انگیز دوزخ دانسته اند.
ریشه کلمه
- سقر (۴ بار)
قاموس قرآن
[مدثر:26-28]. گويند «سَقَرَتْهُ الشَّمْسُ» يعنى خورشيد او را ذئب كرد و رنگش را تغيير داد چنانكه راغب گفته. طبرسى گويد:اصل آن تغيير رنگ است و عدم صرف آن براى تعريف و تأنيث است. ابن اثير گويد: آن اسم عجمى است و علت عدم صرفش عجمه و تعريف مىباشد سپس قول مجمع را نقل مىكند. [قمر:48]. گوئى از مسّ عذاب اراده شده كه مسّ ان با عذاب يكى است يعنى روزى در آتش بر رو كشيده شوند بچشيد عذاب سقر را اين كلمه چهار بار در قرآن آمده است و چهارمى در آيه 42 مدثّر است و آن از نامهاى جهنّم است و علت اين تسميه ظاهراً آن است كه جهنّم مىسوزاند و رنگ پوست را تغيير مىدهد. نعوذ باللّه منها.
