صَدِيد
از الکتاب
ریشه کلمه
- صدد (۴۲ بار)
قاموس قرآن
[ابراهيم:16]. صديد را چرك گفتهاند. علت تسميه آن كراهت و اعراض از آن است (مجمع) در اين صورت صديد به معنى مصدود است يعنى اعراض شده و ناپسند و شايد مراد آب جوشان باشد كه خواهيم گفت . مخفى نماند: نكره بودن آن نشان مىدهد كه چرك زخم نيست بلكه چرك به خصوصى است و آن شايد همان حميم است كه آمده[محمّد:15]. درباره آن آب رواياتى است مخوف و اعاذنا للّه منه. در خطبه 118 نهج البلاغه درباره جهنّم فرموده «وَ شَرابُها صَديدٌ». نا گفته نماند صديد را آب زخم مختلط به خون نيز گفتهاند كه هنوز چرك نشده است. در قاموس آن را آب جوشان كه از كثرت جوشش قوام يافته نيز گفته است دراقرب نسبت آن را به قول مىدهد. اگر كراد از آن در قرآن چنين معنائى باشد با «حميم» كه بارها دروصف آب جهنّم گفته شده يكى است و اللّه العالم. و شايد مراد از آن غسلين باشد كه خواهد آمد.