صَدِيد

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[ابراهيم:16]. صديد را چرك گفته‏اند. علت تسميه آن كراهت و اعراض از آن است (مجمع) در اين صورت صديد به معنى مصدود است يعنى اعراض شده و ناپسند و شايد مراد آب جوشان باشد كه خواهيم گفت . مخفى نماند: نكره بودن آن نشان مى‏دهد كه چرك زخم نيست بلكه چرك به خصوصى است و آن شايد همان حميم است كه آمده‏[محمّد:15]. درباره آن آب رواياتى است مخوف و اعاذنا للّه منه. در خطبه 118 نهج البلاغه درباره جهنّم فرموده «وَ شَرابُها صَديدٌ». نا گفته نماند صديد را آب زخم مختلط به خون نيز گفته‏اند كه هنوز چرك نشده است. در قاموس آن را آب جوشان كه از كثرت جوشش قوام يافته نيز گفته است دراقرب نسبت آن را به قول مى‏دهد. اگر كراد از آن در قرآن چنين معنائى باشد با «حميم» كه بارها دروصف آب جهنّم گفته شده يكى است و اللّه العالم. و شايد مراد از آن غسلين باشد كه خواهد آمد.