الْحَمِيد
از الکتاب
«حَمِید» از مادّه «حَمْد» به معناى «محمود»، به کسى مى گویند که در خور ستایش و داراى هرگونه کمال است و در اینجا منظور خدا است; بنابراین، «صِراطِ الْحَمِیدِ» به معناى راه وصول به مقام قرب و خشنودى پروردگار است. بعضى نیز احتمال داده اند که «حمید» در اینجا معناى وصفى براى صراط دارد و از قبیل «اضافه بیانیه» است; بنابراین، معنا چنین مى شود آنها به سوى راهى هدایت مى شوند که شایسته هرگونه ستایش است.
