احْلُل

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• حلل‌ (۵۱ بار)

قاموس قرآن

(به فتح اوّل) بازكردن. (صحاح - مفردات) [طه:27] گره از زبان من باز كن. حلول كه به معنى نزول است اصل آن باز كردن بار وقت نزول است سپس در مجرّد نزول به كار رفته. مثل [طه:81] هر كه غضب من بر او نازل شود حقّا كه سقوط كرده است . حلّ به كسر حاء به معنى حلال استعاره از باز كردن گره (معنى اصلى) است مثل [نحل:116] (مفردات) پس حلال آن است كه از ممنوعيّت باز شده است . * [مائده:2] منظور از «حَلَلْتُمْ» خروج از احرام است يعنى چون از احرام خارج شديد پس صيد كنيد ديگر شكار بر شما حرام نيست . * [بقره:275] احلال كردن و رفع ممنوعيّت است * [نساء:23] منظور از حيله‏ها، زنان پسران صلبى است كه بر شخص حرام‏اند. * [تحريم:2] تحلّ و تحليل هر دو مصدراند (مجمع) يعنى خدا باز كردن سوگندها را براى شما معيّن كرده است گويند مراد از آن كفّاره قسم است .

در حال بارگیری...