التّنّور
«تَنُّور» (با تشدید نون) همان معنا را مى بخشد که «تنور» در فارسى متداول امروز، یعنى محلى که نان در آن پخت و پز مى شود.
ریشه کلمه
- تنور (۲ بار)
قاموس قرآن
تنور نان. [هود:40] تا چون امر ما آمد و تنور فوران كرد. در قاموس و صحّاح و اقرب الموارد معناى اوّلى تنور را همان تنور نان گفتهاند. در الميزان هست: تنّور همان تنور نان است و آن چيزيست كه لغت عربى و فارسى در آن متّحداند و يا اصل آن فارسى است. اين كلمه دو بار در قرآن آمدهاست. ظاهر آيه آنست كه شروع طوفان نوح با جوشيدن آب و فوران آن از يك تنور معهود بوده است. درباره آن اقوال ديگرى هيت طالبين به مجمع و غيره رجوع كنند از آن جمله از ابن عباس و غيره نقل شده كه تنّور روى زمين است و زجّاج آن را اختيار كرده است و در صحاح آن را به على «عليه السلام» نسبت مىدهند و در مجمع الميزان احتمال دادهاند كه مراد از «فارَالتنّور» اشتداد غضب خداوند باشد. عيّاشى در تفسير خود چند حديث آورده كه تنور معهود در مسجد كوفه بود و آب در بدو طوفان از آن فوران كرد. در كافى نيز چنين نقل شده است.
