نَقْعا
از الکتاب
«نقع» (بر وزن نفع) به معناى «غبار» است، و اصل این ماده به معناى فرو رفتن آب یا فرو رفتن در آب است، و از آنجا که فرو رفتن در «غبار» نیز شباهت با آن دارد، این کلمه، بر آن اطلاق شده، «نقیع» به آب راکد گفته مى شود.
ریشه کلمه
- نقع (۱ بار)
قاموس قرآن
غبار. [عاديات:3-4]. هجوم پرندگان در وقت صبح كه در اثر دويدن غبار برانگيختند. رجوع شود به «عدوعاديات» اين لفظ تنها يكبار در كلام الله آمده است.
