مَحَارِيب
از الکتاب
«مَحارِیب» جمع «محراب» در لغت به معناى «عبادتگاه» یا «قصر و ساختمان بزرگى» است، که به منظور معبد ساخته مى شود. گاهى، نیز به قسمت صدر مجلس، یا صدر مسجد، و معبد، نیز اطلاق مى شود، آنچه امروز به آن محراب مى گویند: همان محل امام جماعت است، و در حقیقت تعبیر و معناى تازه اى است که از ریشه اصلى گرفته شده است.
به هر حال، از آنجا که این واژه از مادّه «حرب» به معناى جنگ است، علت نام گذارى معابد به «محراب» را این دانسته اند که: محل محاربه و جنگ با شیطان و هواى نفس است. و یا از «حرب» به معناى لباسى است که در میدان جنگ از تن دشمن گرفته مى شود، چرا که انسان در معبد باید پوشش افکار دنیوى و پراکندگى خاطر را از خود بر گیرد.
ریشه کلمه
- حرب (۱۱ بار)
در حال بارگیری...
