کُفّار
از الکتاب
«کُفّار» از مادّه «کُفر»، جمع «کافر» در اینجا به معناى افراد بى ایمان نیست، بلکه به معناى «کشاورزان» است; زیرا اصل معناى «کفر» به معناى «پوشاندن» است، و چون کشاورز بذر افشانى کرده و آن را زیر خاک مى پوشاند از این رو به او «کافر» مى گویند، لذا، گاهى «کفر» به معناى قبر نیز آمده است چون بدن میت را مى پوشاند، و گاه به شب نیز «کافر» گفته مى شود; چرا که تاریکیش همه جا را مى پوشاند.
ریشه کلمه
- کفر (۵۲۴ بار)
در حال بارگیری...
