قَصْد
از الکتاب
«قَصْد» به معناى صاف بودن راه است، و بنابراین، «قَصْدُ السَّبِیْلِ» به معناى راه راست مى باشد راهى که انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد. بعضى از مفسران بزرگ، مانند: «علامه طباطبایى» در «المیزان»، «قَصْد» را به معناى «قاصد» گرفته اند که نقطه مقابل «جائر» یعنى منحرف از حق است.
«قَصْدُ السَّبِیْلِ» به معناى راه راست مى باشد راهى که انحراف و ضلالت در آن وجود ندارد.
ریشه کلمه
- قصد (۶ بار)