قَسْوَرَة
از الکتاب
«قَسْوَرَة» از مادّه «قسر» (به معناى قهر و غلبه) گرفته شده، و یکى از نام هاى «شیر» است، و بعضى آن را به معناى تیرانداز و یا صیاد نیز تفسیر کرده اند، ولى معناى اول در اینجا مناسب تر به نظر مى رسد.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
شير. [مدثر:51-50]. گوياآنها خران رميدهاند كه از شير فرار كردهاند، قسورة جمع قسور نيز آمده به معنى صياد تيرانداز ولى در آيه به قرينه«حمر» ظاهرا شير مراد است.
