عِيدا
«عید» در لغت از مادّه «عود» به معناى بازگشت است، و لذا به روزهایى که مشکلاتى از قوم و جمعیتى بر طرف مى شود و بازگشت به پیروزى ها و راحتى هاى نخستین مى کند، «عید» گفته مى شود، و در اعیاد اسلامى به مناسبت این که در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان و یا انجام فریضه بزرگ حج، صفا و پاکى فطرى نخستین به روح و جان باز مى گردد، و آلودگى ها که بر خلاف فطرت است، از میان مى رود، «عید» گفته شده است.
و از آنجا که روز نزول «مائده» روز بازگشت به پیروزى، پاکى و ایمان به خدا بوده است حضرت مسیح(علیه السلام) آن را «عید» نامیده.
ریشه کلمه
- عود (۳۹ بار)
قاموس قرآن
[مائده:114]. عيد را از آن عيد گويند كه هر سال عود مىكند و تكرار مىشود. و گفتهاند هر حالتى است كه پى در پى به انسان رجوع مىكند ابن اعرابى گفته علت اين تسميه آن است كه در هر سال با فرح جديد عود مىكند اصل آن عود است بر وزن حبر واو به ياء قلب شده راجع به آيه فوق رجوع شود به «ميد». لفظ عيد فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است.
