بِسَاحَتِهِم
از الکتاب
تعبیر به «ساحَة» (صحن خانه و فضاى میان خانه ها) براى این است که نزول عذاب را در متن زندگى آنها مجسم کند، و مبدل شدن کانون آرامش آنها را به کانونى از وحشت و اضطراب، نشان دهد.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
[صافات:177]. ساحت به معنى ناحيه و فضاى خالى ميان خانههاى قبيله است (اقرب - قاموس) راغب آن را مكان واسع گفته است. يعنى: چون عذاب به كنارشان نازل شود بامداد انذار شدگان بد است. اين كلمه در قرآن يكبار آمده و (ساء) در آيه به جاى «بئس» است.
