رَهْوا
از الکتاب
مفسران و ارباب لغت براى «رَهْو» (بر وزن سهو) دو معنا ذکر کرده اند: «آرام بودن» و «گشاده و باز بودن» و جمع هر دو معنا در اینجا نیز بى مانع است.
ریشه کلمه
- رهو (۱ بار)
قاموس قرآن
گشوده. باز (صحاح) راغب آن را راه وسيع گفته. يبرسى آن را ساكن و آرام معنى كرده ولى راغب آن را نپسنديده است [دخان:24]. دريا را گشوده بگذار كه آنها غرق شدگانند. از آيه به نظر مىايد كه اگر موسى مىخواست بار ديگر عصا را به دريا مىزد و اب به هم مىآمد ولى خدا از اين كار نهى كرد تا فرعونيان غرق گردند. و منظور موسى آن بود كه دريا بسته شود تا اهل مصر به بنى اسرائيل راه نيابند. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است . ابن اثير در نهايه از على عليه السلام نقل كرده كه درباره آسمان فرمود «وَ نَظَمَ رَهَواتِ فُرَجِها»يعنى مواضع گشوده آن را منظّم كرد. و گويد: رهوات جمع رهوة است.
