بَال
از الکتاب
«بال» به معانى مختلفى آمده است از جمله حال،کار،قلب،وبه گفته «راغب» در «مفردات» به معناى «حالات پر اهمیت» است.
ریشه کلمه
- بول (۴ بار)
قاموس قرآن
حال. [طه:51]، فرعون گفت: حال مردمان گذشته (كه به خدا ايمان نياورند) چيست؟ موسى گفت علم آنها پيش پروردگار من است. [يوسف:50]، حال و حكايت زنانى كه دست هايشان را بريدند چيست و چرا آن كار كردند؟. مجمع البيان و مفرادات آن را حال معنى كردهاند در قاموس حال و خاطر و قلب و غيره نيز گفته شده در نهج البلاغه هست. «و لا تخطرببال اُلى الرِّوايات خاطرة من تقدير جَلال عزّته» يعنى به خاطر صاحبان فكر چيزى از اندازه قدرت خدا نمىرسد. در اينجا مىبينيم كه «بال» در قلب بكار رفته است. راغب در اين گونه موارد «بال» را به معنى حال باطنى (كه قلب هم مىشود گفت) گرفته است. كلمه بال چهار بار در قرآن مجيد آمده است.
