أَنْشَرَه
«أَنْشَرَهُ» از مادّه «انشار» به معناى گستردن بعد از جمع کردن است; و این تعبیر جالبى است که نشان مى دهد با مرگ زندگى انسان به کلّى جمع مى شود.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
نشر در اصل به معنى گستردن و گسترده شدن است لازم و متعدى به كار رود «نَشَرَ الثَّوْبَ وَ الْكِتابَ نَشْراً: بَسَطَهُ» لازم و متعدى بودن آن در مصباح و اقرب مذكور است. [تكوير:10]. آنگاه كه نامهها گسترده و باز شوند. [طور:2-3]. قسم به كتاب نوشته شده در پوستى گسترده. [مرسلات:3]. قسم به بادهاى گسترنده كه ابر را به طرز مخصوصى مىگسترند. نشر و انشار به معنى زنده كردن آمده «نَشَرَ اللَّهُ الْمَوْتى وَ اَنْشَرَهُمْ: اَحْياهُمْ» به نظر مىآيد اين از آنجهت است كه زنده شدن يكنوع گسترده شدن است ذرات بدن در اثر حركت و جنبش رشد كرده و گسترده شده بدن را تشكيل مىدهند. [عبس:22]. سپس آنگاه كه خواهد او را زنده مىكند [زخرف:11]. او که از آسمان آب به اندازه نازل كرد و به وسيله آن سرزمين مرده را زنده نمود مثل [نحل:65]. انتشار: گسترده شدن و پراكنده شدن. [جمعه:10]. پس چون نماز تمام شد در زمين متفرق شده و در طلب روزى و فضل خدا باشيد. [روم:20]. از آيات خداوند آنست كه شما را از خاك آفريد آنگاه شما بشريد كه در زمين گسترده و منتشر مىشويد. نشور: مصدر است لازم و متعدى هر دو آيد [فاطر:9]. با آن آب سرزمين مرده را زنده كرديم زنده شدن مردگان نيز همانطور است. [فرقان:40]. بلكه از زنده شدن نمىترسيدند.
