الْأَلْوَاح
از الکتاب
«الواح» جمع «لوح» است، که در اصل از مادّه «لاحَ یَلُوحُ» به معناى ظاهر شدن و درخشیدن گرفته شده است.
«لَوْح» (به فتح لام) به معناى صفحه عریضى است که چیزى بر آن مى نویسند، و «لُوْح» (به ضم لام) به معناى عطش، و همچنین هوایى است که بین آسمان و زمین قرار دارد. فعلى که از اولى مشتق مى شود، به معناى آشکار شدن و درخشیدن است.
ریشه کلمه
- لوح (۶ بار)
