إِصْرا
از الکتاب
«اِصر» در اصل به معناى گره زدن چیزى و یا نگهدارى و محبوس کردن آن با قهر و غلبه است و به امورى که انسان را از کارهاى مهم باز مى دارد «اِصر» گفته مى شود. به همین مناسبت، این واژه به پیمان مؤکد، اطلاق شده است; زیرا شکستن آن انسان را از ثواب و خیرات، محروم و ممنوع مى سازد; و اگر عهد و پیمان و یا مجازات و کیفر را «إِصْر» مى گویند به خاطر محدودیت هایى است که براى انسان ایجاد مى کند.
ریشه کلمه
- اصر (۳ بار)
در حال بارگیری...
