الْأَبْصَار
از الکتاب
«أَبصار» از مادّه «بصر» جمع «بصر» به معناى بینایى و چشم است.
«أُولِى الأَبْصارِ»: تعبیر به «أُولِى الأَبْصارِ» (صاحبان چشم) اشاره به کسانى است که حوادث را به خوبى مى بینند، و با چشم باز موشکافى مى کنند، و به عمق آن مى رسند. (واژه «بصر» معمولاً به عضو بینایى و «بصیرت» به درک و آگاهى درونى گفته مى شود). در حقیقت «أُولِى الأَبْصارِ» کسانى هستند که آمادگى گرفتن درس هاى عبرت را دارند; لذا قرآن به آنها هشدار مى دهد که از این حادثه بهره بردارى لازم را انجام دهید.
ریشه کلمه
- بصر (۱۴۸ بار)
