بِآنِيَة
از الکتاب
«آنِیَة» از مادّه «انى» جمع «اناء» به معناى هرگونه ظرف است، «آنِیَة» مؤنث «آنى» از مادّه «أُنِىّ» (بر وزن حُلِىّ)، به معناى تأخیر افکندن است، و براى بیان فرا رسیدن وقتِ چیزى آورده مى شود، و در سوره «غاشیه» به معناى آب سوزانى است که حرارتش به منتها درجه رسیده است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
ظرف. جمع آن آنيه است [انسان:15] ظرفهائى از نقره بر آنها گردانده مىشود.
