مَکِين
از الکتاب
«مَکِین» از مادّه «مکانت» به معناى «مقام و منزلت» است، و به طورى که از کلمات «راغب» در «مفردات» و بعضى دیگر از مفسران استفاده مى شود: این ماده در اصل «اسم مکان» از مادّه «کَون» است، سپس بر اثر کثرت استعمال، آن را به منزله مادّه فعل قرار داده و «تمکن» از آن مشتق شده است، مانند: «تَمَسْکن» که از مادّه «سکون» است. «مَکِین» به معناى کسى است که صاحب منزلت و «مکانت» است، اساساً باید رسول، شخص بزرگ و فرد بر جسته اى باشد که بتواند نمایندگى و رسالت او را به عهده گیرد، و کاملاً مقرب و نزدیک به او باشد.
ریشه کلمه
- مکن (۱۸ بار)
