نَعِيم
از الکتاب
«نَعِیْم» که از مادّه «نعمت» است، معناى گسترده اى دارد که همه انواع نعمت هاى مادى و معنوى را شامل مى شود، حتى نعمت هایى که براى ما محبوسان زندان تن در این دنیا قابل درک نیست «راغب» در «مفردات» مى گوید: «نَعِیْم» به معناى «نعمت بسیار» است (النَّعِیْمُ النِّعْمَةُ الْکَثِیْرَةُ).
«نَعِیم» در سوره «انفطار» به معناى بهشت جاودانى است و این که به صورت «نکره» ذکر شده، براى بیان اهمیت، گستردگى و عظمت این نعمت است که هیچ کس جز خدا وسعت و عظمت آن را به درستى نمى داند، و انتخاب «نَعِیم» که صفت مشبّهه است در اینجا تأکیدى است بر بقاء و استمرار این نعمت; زیرا این مفهوم معمولاً در صفت مشبّهه نهفته شده است.
ریشه کلمه
- نعم (۱۴۴ بار)
